pointofdeparture.org

Paper Models is a fitting title for Glerum Omnibus’ latest because there is a to-scale precision in the quality of interplay between Glerum, bassist Clemens van der Feen and drummer Jamie Peet. There’s nothing overly broad or dwarfed by irony – just jazz straight on. If anything, there’s an aspect of understatement in Glerum’s writing and playing; his blues-tipped choruses stopping short of Ray Bryant-like flourishes; his hymn-like cadences avoiding suggestions of gymnastics and piety.

As a composer, he can misdirect and surprise; after initially working a gritty vamp on “Another Story,” Glerum suddenly downshifts for a few bars of semi-plush balladry. The opening passage of the title piece strides lithely before Glerum pivots and digs into a hard-boiled groove. Conversely, Glerum fleshes out the pristine “Psalm” with a John Lewis-like conviviality. More importantly, Glerum has a great knack for developing a solo, giving each phrase just enough distinguishing characteristics and space to allow the listener to hear a mind at play, not a cache of data. van der Feen and Peet are perfectly suited to this end, as they burnish the rhythms and harmonic contours of the compositions on a bar by bar basis.

Glerum Omnibus is one of few units refreshing the jazz piano trio format without pandering to an illusive new audience with middle-brow pop tunes.

- Bill Shoemaker

Jazzism

Meer jazzgehalte heeft 'Paper Models', van Glerum-als-pianist ditmaal. Hij klinkt bepaald niet als een bassist die de piano erbij doet, voor het uitzoeken van akkoorden en zo. Nee, Glerums toucher, zijn dynamiek en de autoriteit die hij uitstraalt verraden zijn bekendheid met de materie, die teruggaat tot de klassieke muziek die hij van zijn moeder hoorde.

Ernst Glerum speelt met de spaarzaamheid van een Mal Waldron of een Ahmad Jamal en de verbeeldingskracht van een Herbie Nichols. Soms stijgt hij boven zichzelf uit en wordt hij een barpianist anno jaren vijftig, die je laat gissen dat in zijn compositie 'Psalm' heel listig de standards 'So In Love' en 'Gee Baby, Ain’t I Good To You' schuilgaan.

- Eddy Determeyer

De Volkskrant

GEDRENKT IN SUPER LUI GETIMEDE BLUES SWINGT HET STACCATO PIANOWERK VAN GLERUM DE PAN UIT

In de vierde editie van Ernst Glerums Omnibus zit de bandleider gelukkig weer achter de piano. Want hoewel hij zijn bekendheid geniet als veelzijdig improviserend contrabassist, is Glerum met 57 jaar achter de toetsen een groot bewaard geheim in de Nederlandse jazz. Vaak klinkt hij op Paper Models als een onbezonnen talent, nog lang niet bedorven door dreigende conventies van de jazzmuziek. En dat is het leukst om naar te luisteren.

Hij laat zich ook graag omringen door jongelingen, dit keer wederom contrabassist Clemens van der Feen en de onbekende Jamie Peet op drums. De non-pretentieuze vrolijkheid, wars van eindeloos notenspuwsel, is prettig om naar te luisteren. Gedrenkt in super lui getimede blues swingt het staccato pianowerk van Glerum de pan uit. De logische liedstructuren gaan geregeld richting pop, maar persoonlijke ingevingen van eigenwijze en overtuigende karakters maken het nooit voorspelbaar. Eenvoud vormt de kracht.

De composities en de klanken leven en zijn lekker onaf, er is volop ruimte voor improvisatie. Zelfs als een prachtige psalm of aria klinkt.

- Tim Sprangers

Ernst Glerum (p)

Clemens van der Feen (b) 

Jamie Peet (d)

  1 Omnibus Four (4.38)
  2 Shed (4.41)
  3 Paper Models (3.51)
  4 Psalm (4.08)
  5 Another Story (5.31)
  6 Reincarnation Of Bigger Thomas (4.12)
  7 Interlock (4.37)
  8 Riverside Souvenir (5.55)
  9 Cement (4.27)
10 Aria (5.11)
11 Symphony Part IV (3:32)

Reviews

Paper Models

Vrij Nederland

**** Glerum Omnibus. Paper Models

Voor de breed inzetbare bassist die zich dienstbaar voegt naar de muziek die hij wordt geacht ritmisch te begeleiden, is het meegenomen als hij zich daarnaast op een ander instrument dominanter kan manifesteren. Bassist Ernst Glerum koos voor piano - wat hem doet belanden in het prominente gezelschap van onder andere collega Charles Mingus, die ooit een pianoplaat maakte. De vrijwel uitsluitend eigen composities die pianist Glerum met zijn trio Omnibus (Clemens van der Feen op bas, de veelbelovende Jamie Peet op drums) vertolkt, zijn opgewekt, duidelijk en blijmoedig. De pianist heeft hoorbaar een zwak voor deuntjes die sterk genoeg zijn om zich dagenlang in het hoofd van de toehoorder te nestelen. Zijn intonatie is aan de zangerige kant. Met deze cd bewijst Glerum dat hij méér is dan een bassist die af en toe achter de piano kruipt. Hier is onmiskenbaar een dubbeltalent aan het werk.

- Rudie Kagie, Vrij Nederland.

CD Artwork: Stefan Glerum